عضو ارشد بنیاد واتسون برای مطالعات بین‌المللی در دانشگاه براون آمریکا در مطلبی ضمن برشمردن ناتوانی واشنگتن برای مقابله با داعش، روسیه و چین نوشت: (ما دیگر ابرقدرت نیستیم).
یک تحلیلگر ارشد آمریکایی در مطلبی با اشاره به چالش مقابله با داعش، روسیه و چین برای آمریکا تاکید کرد که واشنگتن باید با این واقعیت کنار بیاید که دیگر قدرت مسلط جهان نیست.
عضو ارشد بنیاد واتسون برای مطالعات بین‌المللی در دانشگاه براون در مطلبی با عنوان (ابرقدرتی در حال محو شدن آمریکا) نوشت: (با گذشت 15 سال از قرن 21 مشخص است که آمریکا با دوره‌ای از تهدیدات کاملا جدیدی مواجه است. برخی از آنها سیاسی و برخی نظامی است اما جدی‌ترین آن، روانی است. در این قرن، آمریکا نمی‌تواند بر جهان مسلط شود. اگر آمریکایی‌ها بتوانند خود را با این واقعیت وفق دهند، برای ثبات جهانی امید وجود دارد اما اگر ما نپذیریم و ضعف نسبی قدرت خود را قبول نکنیم، شاید رنجش و دلخوری ما به طرق خودویرانگری علیه ما تمام شود).
(استفن کینزر) در (بوستون گلاب) نوشت: (به طور طبیعی، کشورها به مرور زمان ظهور و سقوط می‌کنند. آمریکا در قرن بیستم قدرتش به تدریج افزایش یافت و ما توانستیم جهان را اداره کنیم. در آینده ما جهان را اداره نخواهیم کرد. هیچ چیزی در تاریخ‌مان، ما را جهت این تغییر در حال حادث شدن در وضعیت جهانی‌مان آماده نکرده است و ما از نظر روانی برای آن آماده نیستیم).
این کارشناس ادامه داد: (در جهان جدید، قدرت نظامی که قوی‌ترین سلاحمان است، به تدریج ارزش آن کم خواهد شد. مهارت ائتلاف سازی در میان کشورها که ما آنرا توسعه نداده‌ایم، تبدیل به ابزار کلیدی در قدرت جهان خواهد شد. برای توفیق در قرن 21،آمریکا به یک سری ابزارهای جدید نیاز دارد اما مهمتر و قبل از همه چیز،ما باید واقعیت تغییر نقشمان را به رسمیت بشناسیم).
کنزی با اشاره به مبارزات انتخاباتی در آمریکا افزود: (همیشه دردناک است که قدرت را از دست بدهید. در این موضوع سیاست داخلی هم دخیل است. نامزدها با هم در قول دادن درباره بودجه‌های نظامی بیشتر و جنگ‌های بیرحمانه‌تر رقابت می‌کنند و آنها در این فانتزی که "قرن آمریکایی" امکان باقی بودن برای همیشه را دارد، می‌دمند).
تحلیلگر بنیاد واتسون با اشاره به موضوع داعش و تحولات مربوط به آن نوشت: (غیرممکن است که دیدن نشانه‌های جهان تازه و نوی در حال پیدایش را از دست بدهید. یک باند تروریستی خاورمیانه سرزمینی را تصرف کرده و ما به اجبار این موضوع را فهمیدیم که با وجود همه توان نظامی‌مان نمی‌توانیم بدون کمک شرکای محلی، آن را از جایش بیرون کنیم).
وی افزود: (روسیه علنا با ما ضدیت می‌کند و ما را به مبارزه می‌طلبد. ترکیه متحد مان در ناتو که زمانی سگ دست آموز ما بود، درخواست‌های ما را نادیده می‌گیرد و مسیر خود را می‌رود. عربستان سعودی جنگ به راه می‌اندازد بدون آنکه حتی با ما مشورت کند).
کنزی همچنین تصریح کرد: (بیشتری چالش ما، تغییر روابطمان با چین است. تا اواسط قرن(21) اگر نه زودتر، ما آمریکایی‌ها با این واقعیت مواجه می‌شویم که با یک رقیب با جمعیت بیشتر، ثروتمندتر و از نظر تاریخی قویتر از آمریکا روبرو هستیم. پاسخ اخیر ما به تحرکات اخیر چین در اقیانوس آرام نظامی‌گری بوده است و نشان می‌دهد که سیاست ما در قبال چین در پارادایم قرن بیستمی "ما علیه آنها" باقی مانده است. اگر این سیاست را در پیش گیریم، برنده بلندمدت احتمالا آنها خواهند بود و نه ما).
در ادامه یادداشت تحلیلگر آمریکایی می‌خوانیم: (چالش‌های بزرگ امنیتی این قرن، جهانی هستند و طیف‌های گسترده‌ای از تروریسم تا تغییرات اقلیمی را شامل میشود و پرداختن به آنها تنها از راه اقدام دسته جمعی کشورها میسر است. اما آمریکا به ندرت به ائتلاف‌های شامل کشورهای برابر پیوسته است. ما عادت کرده‌ایم که به شرکایمان بگوییم چه کار کنند. پیوستن به این چنین ائتلاف‌های برابری به سازش نیاز دارد، چیزی که ما به آن عادت نداریم).
کنزی ادامه داد: (جنگ‌های بزرگ اغلب در لحظات تغییر بزرگ ژئوپلیتیکی و زمانی که قدرتهای در حال ظهور قدرت مسلط را به چالش می‌کشند، اتفاق می‌افتند. درگیری توسط قدرت غالب که نگران وضعیت خود است حادث میشود و نه توسط قدرتی که درصدد چالش در برابر قدرت مسلط است).
او در پایان توصیه کرد: (آمریکا نباید از دیگر قدرت‌ها بترسد. ما با انطباق با جهانی که در حال تغییر است، احتمال درگیری را کاهش می‌دهیم. قدرت نسبی ما به طور منطقی کاهش خواهد یافت در حالی که دیگر کشورها ثروتمندتر و قویتر می‌شوند. این موضوع شاید یک نعمت باشد چرا که جهان چند قطبی با ثبات‌تر از جهان تک قطبی است. آمریکا ابزارهای مورد نیاز برای تداوم توفیق ملی را دارد و این موضوع اتفاق خواهد افتاد اگر ما بتوانیم دوره گذار روانی به جهانی که در آن ما مسلط نیستیم را انجام دهیم).
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/4675
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
